OP WEG NAAR..........
Glunderend stond hij erbij, een plastic beker alcoholvrije Erdinger in de rechterhand. Zijn grote vriend stond met de camera klaar en schoot er direct een mooi plaatje van. Vroeg uit de veren, een lange autoreis en daarna een lange loop. Hij had het dan toch maar weer waargemaakt. Op het zware parcours, genietend van de prachtige zonnige herfstdag, voelde hij zich al lopend in zijn element. Na driekwart van de "Strecke" had hij een inzinking gekend, maar zijn (wielrenners)mentaliteit had hem erdoor gesleept. Toen hij tussen de heuvels het markante herkenningspunt in de verte bij de finish zag wist hij dat hij het wel zou halen en deed er nog een schepje bovenop. Ruim binnen de door hem zelf geplande tijd kwam hij binnen. In zijn hardloopboekje kon hij weer 25 kilometer bijschrijven. Even later dacht hij dat hij ook wel 30 kilometer had kunnen lopen, zo goed voelde hij zich. "Dat een andere keer dan maar en misschien nog wel meer", mijmerde hij voort. Zal zijn tweede marathon er dan toch nog een keer komen?