Hardlopen is voor mij vooral heel veel plezier!

door Frits Lautenbag, Hattem.

Frits Lautenbag

Onlangs vroeg Gerrit aan mij of ik ook een keer een column voor deze rubriek wilde schrijven.  Ik heb er even een nachtje over geslapen en  toen uiteraard ingestemd. Ik lees tenslotte ook graag hardloopverhalen van anderen.  Bij mij zal het niet gaan over records of ultraruns. Ik ben een echte gewone  recreant!

Ik ben pas gaan hardlopen in 2003 zo rond mijn 55^e verjaardag.  In Hattem stond ik als toeschouwer bij de Newline Halve van Hattem te kijken.   Daar heb ik besloten om aan de  volgende editie ook mee te doen. Nog dezelfde avond heb ik op een paar oude sportschoenen geprobeerd om een stukje  te gaan hardlopen in het bos. Dat viel niet  echt mee. Als je dat niet gewend bent dan is 500 meter al ver . Gelukkig heb ik doorgezet,  rustig opgebouwd tot ik drie maanden later klaar was om mee te doen aan de Zwolse Bosloop bij de Gemzen in januari. Dat was best spannend!   Ik had gekozen voor de  7,3 km en het ging helemaal goed, de tijd was 37’05”.  Dat gaf meteen een heel goed gevoel. Dat jaar heb ik nog een paar korte loopjes gedaan en  in september stond ik dan aan de start van de halve marathon in Hattem.  Ik weet nog dat ik 21 km heel ver vond maar het lukte en de tijd was 1:48’14”.

Langweer 2015  

Ondertussen  heb ik aan veel loopjes deelgenomen. Meestal kom ik zo ongeveer  tot 50 loopjes per jaar.  En met heel veel plezier. Ik vind bijna alles leuk:  kleine dorploopjes  waarbij je een aantal rondjes loopt maar ook drukke wedstrijden als Zeven Heuvelen  of  Dam tot Dam. Af en toe  een loopje net over de grens, zoals laatst in Laar of de Vechtdalloop of in de vakantie nog verder weg in Luxemburg of Duitsland . Dat  geeft ook weer een kick . Mijn meest bijzondere loop was de halve marathon in Kaapstad.

Gelukkig ben ik niet echt blessuregevoelig maar ben wel solide  in elkaar gezet denk ik.  Ik heb het geluk gehad om drie keer de Elfstedentocht  te schaatsen zonder  veel  hiervoor te trainen.

Elfstedentocht

Toch dacht ik altijd dat een marathon voor mij te ver zou zijn. Net voordat ik 65 werd heb ik de stoute schoenen aangetrokken en De Rotterdam marathon gelopen.  Inmiddels heb ik dat drie keer gedaan. De laatste was de beste (waarbij ik het minst heb gewandeld) en ging in 4:14’39”. Het was een feest om dat mee te maken. Bij de finish zag ik burgemeester Aboutaleb staan.  Meteen bedacht ik dat het leuk zou zijn om met hem op de foto te gaan. En dat is gelukt!

Frits met Aboutaleb

Door deze sport heb ik al veel  sportieve mensen leren kennen  en dat maakt het alleen maar leuker. Voor of na  de wedstrijd  een kopje koffie, een praatje over pijntjes  of prestaties etc., het is geweldig . Sinds een jaar of vijf ben ik lid van de Gemzen. Dat had ik veel eerder moeten doen. Ik train 1 keer per week op de baan en daar steek je zeker veel van op en ook is het heel goed voor de motivatie. Bovendien is het een gezellige vereniging en leer je ook dat er veel vrijwilligers nodig zijn om evenementen te kunnen organiseren

Zonder vrijwilligers geen vereniging en ook geen loopjes.

Ik hoop nog  heel lang van deze mooie sport te kunnen  genieten.