27-04-2008 5:10:20 Wenen (A)
De marathon van Wenen is weer voorbij. 30.072 deelnemers kwamen bij de jubileumsmarathon (voor de 25 e keer werd de Vienna Marathon gehouden) op de diverse afstanden aan de start en dat was een nieuw record.Voor de marathon hadden zich ruim 8.000 atleten ingeschreven. Toen het startschot om 9 uur gelost werd was het wolkenloos en zonnig en in de loop van de dag werd het steeds warmer. Het parcours was niet gemakkelijk, zo liep het parcours van kilometer 5 tot kilometer 20 in een stuk langzaam omhoog om daarna weer naar beneden te gaan. In de laatste kilometers liep het parcours nogmaals omhoog.
De prestatie die ik geleverd heb in Wenen is niet om over naar huis te schrijven. Toch wil ik in deze slotbeschouwing van de marathon van Wenen proberen te analyseren waarom het niet goed is gegaan en ik slechts tot een zeer matige tijd kwam van 5:10:20.
De voorbereiding op de marathon is vrij goed geweest. Tot 3 weken voor de marathon voelde ik mij goed. Daarna kreeg ik diverse problemen, onder andere met mijn linkerbeen, die nogal moe aanvoelde en ik had af en toe na het lopen spierpijn. Ik had het idee dat het wel eens aan mijn nieuwe schoenen kon liggen en besloot 3 weken voor de marathon nog een paar andere te kopen. Op de laatste schoenen heb ik de marathon gelopen en dat heeft mijns inziens geen problemen gegeven. Mede door mijn drukke zakelijke werkzaamheden kon ik de laatste weken de trainingen niet volledig meer opbrengen en moest deze af en toe inkorten. Ook dat heeft waarschijnlijk niet positief gewerkt. De laatste 2 nachten voor de marathon heb ik slecht geslapen en ook dat was niet positief. Toch had ik, rekening houdende met bovengenoemde omstandigheden, de marathon ruim binnen de 5 uur moeten lopen. De hoofdreden waarom het niet goed ging was volgens mij de volgende.
In september vorig jaar liep ik in Münster een nieuw persoonlijk record van ruim 4:21:31. Ik had mij voorgenomen (mijn trainingsschema was daarop min of meer ook gebaseerd) in Wenen een snellere tijd te lopen. Ik vertrok op een schema van 6.10 min per km, een schema dat zou leiden tot een eindtijd van 4:20. De eerste 15 km liep ik iets binnen dit schema. Deze start is veel te voortvarend geweest gezien de weersomstandigheden en het feit dat het parcours vanaf kilometer 5 tot kilometer 20 in een stuk naar boven liep. Ik had dat niet in de gaten (voelde vrijwel geen stijging). Op de halve marathon had ik een tussentijd die ik ook in Münster gelopen had. Vanaf kilometer 25 kwamen de problemen en ik kreeg veel spierpijn. Doordat het steeds warmer werd verloor ik veel zout en ik denk dat ook dat van invloed is geweest (niet voldoende aangevuld). De verzorging was met water, een soort sportdrank en af en toe een stukje banaan minder dan ik verwacht had (gewend was op andere marathons). Vanaf kilometer 28 werd het daardoor tot aan de finish een lijdensweg.
Conclusie: Ik heb er altijd voor gewaakt en heb dat anderen ook altijd medegedeeld niet te snel van start te gaan. Welnu, ik heb bij de marathon van Wenen deze fout gemaakt, had mij beter op het parcours en andere zaken moeten voorbereiden en had voor de wedstrijd moeten inzien dat op een dergelijk parcours, onder voor mij minder goede omstandigheden een nieuw persoonlijk record vrijwel onmogelijk zou zijn.