Atletiek carrière van sprint naar mila naar lang
door Eline Glas, Erm
Eline Glas |
Het laatste half jaar begin ik de langere afstanden ook
interessant te vinden. Nieuwe uitdagingen liggen op mij te wachten. Dat smaakt zeker naar
meer, wie weet dit jaar nog een halve marathon in een nieuw pr.
De Cascaderun in Hoogeveen in 2018 was voor mij een goede test om te kijken hoe ik een langere afstand zou ervaren. Ik stond op de dag van de wedstrijd. toch met behoorlijk wat zenuwen aan de start.Ik had een duidelijke opdracht meegekregen, RUSTIG starten en focus op mijzelf. Klinkt simpel, maar dit is toch erg moeilijk als je iedereen om je heen weg ziet vliegen. Na 4km mocht ik het tempo wat omhoog schroeven, op dit moment begon het ook zacht te druppelen. Dit druppelen ging al snel over in flinke regen, zonnebril af en focus blijven houden. Na 10km en inmiddels flink doorweekt, ging het nog steeds lekker en durfde ik mijn tempo iets te verhogen. Wat een fijn gevoel dat het lichaam dit kan, zelf na 10km. Op een gegeven moment liep ik tussen de 5 mijl lopers. Ik was hier van tevoren wat angstig voor, vanwege slalommen, uit ritme raken etc. maar ook daar had ik mij in vergist. Na 11 km in mijn eentje te hebben gelopen, kreeg ik een boost van het publiek en de muziek. De laatste paar honderd meter heb ik alles gegeven en kwam in een tijd van 1.02.18 over de finish en stortte ik mij in de armen van mijn vriend, die koukleumend mij op stond te wachten. Hij kwam in een tijd van 53.07 over de finish en derde in totaal, super trots! Ik was helemaal op, maar zo blij met mijn tijd en het gevoel wat ik aan deze wedstrijd heb overgehouden!
In actie in Dalen |
De Cascaderun in Hoogeveen in 2018 was voor mij een goede test om te kijken hoe ik een langere afstand zou ervaren. Ik stond op de dag van de wedstrijd. toch met behoorlijk wat zenuwen aan de start.Ik had een duidelijke opdracht meegekregen, RUSTIG starten en focus op mijzelf. Klinkt simpel, maar dit is toch erg moeilijk als je iedereen om je heen weg ziet vliegen. Na 4km mocht ik het tempo wat omhoog schroeven, op dit moment begon het ook zacht te druppelen. Dit druppelen ging al snel over in flinke regen, zonnebril af en focus blijven houden. Na 10km en inmiddels flink doorweekt, ging het nog steeds lekker en durfde ik mijn tempo iets te verhogen. Wat een fijn gevoel dat het lichaam dit kan, zelf na 10km. Op een gegeven moment liep ik tussen de 5 mijl lopers. Ik was hier van tevoren wat angstig voor, vanwege slalommen, uit ritme raken etc. maar ook daar had ik mij in vergist. Na 11 km in mijn eentje te hebben gelopen, kreeg ik een boost van het publiek en de muziek. De laatste paar honderd meter heb ik alles gegeven en kwam in een tijd van 1.02.18 over de finish en stortte ik mij in de armen van mijn vriend, die koukleumend mij op stond te wachten. Hij kwam in een tijd van 53.07 over de finish en derde in totaal, super trots! Ik was helemaal op, maar zo blij met mijn tijd en het gevoel wat ik aan deze wedstrijd heb overgehouden!
Wordt vervolgd…
Eline Glas